Ο Μηνάς Χατζίδης.... και το παράπονο για την συμπεριφορά της τότε διοίκησης Κόκκαλη που τον ανάγκασαν να μείνει χωρίς ομάδα για έξη μήνες, και τελικά να φύγει από τον Ολυμπιακό με κακές αναμνήσεις

Ένα παράπονο. Μηνάς Χατζίδης το λέει, για την άλλοτε διοίκηση Κόκκαλη. Ποιο είναι αυτό; Ότι αναγκάστηκε να φύγει τότε από τον σύλλογο, να μείνει έξι μήνες χωρίς ομάδα. Αποτέλεσμα; Να έχει κακές αναμνήσεις από την τότε διοίκηση για την ομάδα που αγάπησε όσο καμία.

Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Δεν ήθελα να φύγω, και πολύ περισσότερο με αυτό τον τρόπο». Αυτές είναι οι πρώτες κουβέντες του Μηνά Χατζίδη που κουβαλάει ένα μεγάλο παράπονο μαζί του, έστω και αν τα χρόνια έχουν περάσει.

Οι «αλήθειες» για την δίωξη, το «στήσιμο» και αυτοί που θα εκτεθούν!
Οι «αλήθειες» για την δίωξη, το «στήσιμο» και αυτοί που θα εκτεθούν!

Είναι όμως κάποια πράγματα που δεν ξεχνιούνται όπως λέει, έστω και αν ξέρουμε ότι στο ποδόσφαιρο, αλλά και στη ζωή γενικά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την επόμενη μέρα και τι του επιφυλάσσει η τύχη. Γιατί βγάζει παράπονο και δυσαρέσκεια ο «Γερμανός» πρώην ερυθρόλευκος;

Απλούστατα έφυγα με ένα τρόπο που δεν μου αρμόζει. Μου έκαναν μια πρόταση το Δεκέμβριο του 1995 και ήταν σαν να μου έλεγαν φύγε. Ένα εκατομμύριο για έξη μήνες και βλέπουμε λες και ήμουν ένα σκουπίδι. Αυτά μου είπε ο Λούβαρης όταν με φώναξε στο γραφείο του και ένοιωσα μεγάλη απογοήτευση. Και ενώ ήξεραν ότι πριν από τρία χρόνια, όταν είχε τελειώσει το συμβόλαιο μου, είχα πρόταση από την ΑΕΚ και μάλιστα με πολύ καλύτερα λεφτά.

Εγώ προτίμησα να μείνω στον Ολυμπιακό, γιατί είχα δεθεί με την ομάδα και ήμουν καλά. Πήγα στο Λεβερκούζεν για προετοιμασία με μια Κορεάτικη ομάδα και το επόμενο καλοκαίρι επέστρεψα στην Ελλάδα και πήρα μεταγραφή στην Καστοριά»

Γιατί λέει ότι το μετάνιωσε που έφυγε;

«Αν ήξερα ότι θα έρθει ο Μπάγεβιτς θα έμενα, έστω και με αυτά τα χρήματα, γιατί ήταν ο προπονητής που σε εμπνέει και σε ανεβάζει. Και αυτό φάνηκε από την πορεία του Ολυμπιακού τα επόμενα χρόνια. Ο Μπάγεβιτς ήταν ο καλύτερος προπονητής εκείνη την εποχή και όταν το έμαθα, τότε είπα μέσα μου. Έκανα λάθος. Κρίμα.

Ήταν πολλά τότε που με απογοήτευσαν και συμπεριφορές που δεν αρμόζουν για ένα σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός. Υπήρχαν πολλά εσωτερικά προβλήματα και διαμάχες. Το καλοκαίρι με ψήφησαν αρχηγό οι συμπαίκτες μου και η διοίκηση με το έτσι θέλω έβαλε τον Γιώργο Σκαρτάδο. Εκεί κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά.

Μετά την Καστοριά πήγα στο Ηρακλή αλλά λεφτά δεν υπήρχαν και για αυτό αναγκάστηκα να φύγω μετά από ένα χρόνο, ένα χρόνο νε πάω στην Βέροια και μετά επιστροφή στην Γερμανία. Και έπαιζα μέχρι τα 43 μου στο τοπικό Ρονσφόφ στα ερασιτεχνικό. Έπαιζα μπάλα μέχρι αυτή την ηλικία γιατί έχω τρέλα με το ποδόσφαιρο και το αγαπώ, αλλά δεν μου αρέσει να ζω τέτοιες καταστάσεις. Εγώ στην Γερμανία είχα μάθει αλλιώς και υπήρχε μια άλλη νοοτροπία»

Τέλος ο Μηνάς Χατζίδης λέει:

«Παρ όλα αυτά πάντα θα λέω ότι στον Ολυμπιακό πέρασα τα καλύτερα μου χρόνια και ποτέ δεν μετάνιωσα που ήρθα στην Ελλάδα επί εποχής Κοσκωτά. Και πάντα παρακολουθώ την ομάδα που από την εποχή που ανέλαβε ο Μαρινάκης έχει ανέβει επίπεδο, με μεγάλες πορείες στην Ευρώπη. Έχουν αλλάξει πολλά στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια προς το καλύτερο και αυτό φαίνεται»

Ο Μηνάς Χατζίδης στην συνέντευξή που είχε δώσει στο thrylos24.gr:

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24