Ολυμπιακός: Πρώτο δείγμα άκρως θετικό και η τελευταία «πινελιά» που αλλάζει τα δεδομένα!
Ο Στέφανος Τάτσιος γράφει για τα πρώτα και μοναδικά φιλικά του Ολυμπιακού και την εικόνα της ομάδας, που άφηνε πραγματικά αισιόδοξες σκέψεις για τη νέα σεζόν και τη σημασία και τις λεπτομέρεις της σπουδαίας συμφωνίας με Μπραζντέικις.
Ο Αύγουστος και ο μισός Σεπτέμβριος πέρασαν και έπρεπε να φτάσουμε τόσο αργά, για να δούμε ένα σχεδόν πλήρη Ολυμπιακό, να πατάει στο παρκέ και να κλείνει το ρόστερ της νέας σεζόν.
Το καλοκαίρι των νταμπλούχων Ελλάδας ήταν δύσκολο, γεμάτο ατυχίες για την τελευταία μεταγραφή και με πολλά προβλήματα στο μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας, όμως στο τέλος της ημέρας, έστω και στην εκπνοή της που λέει ο λόγος, η ομάδα είναι έτοιμη.
Ο Ολυμπιακός έδωσε πέντε φιλικά εκ των οποίων τα τρία προπονητικού χαρακτήρα 30 λεπτών με Προμηθέα και Μιλάνο και μονάχα δύο κανονικά αυτά τα πρόσφατα στην Κύπρο, τα οποία ήταν σκληρά και δύσκολα επιπέδου Ευρωλίγκα με Μακάμπι και Ζαλγκίρις.
Ακόμα και σε αυτά έλειψαν δύο κομβικοί παίκτες οι Φαλ – ΜακΚίσικ και φυσικά το… κερασάκι στη μεταγραφική τούρτα ο Ίγκνας Μπραζντέικις, ο οποίος θα ενσωματωθεί στην ομάδα μέχρι την Τρίτη.
Ακόμα όμως και έτσι η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έβγαλε αρετές στο παιχνίδι της σε άμυνα και επίθεση, υπενθύμισε σε όλους, πως παρά τις αλλαγές παραμένει μία από τις καλύτερες στην Ευρώπη, αλλά χρειάζεται δουλειά, χρόνο που δυστυχώς υπάρχει ελάχιστος και να προπονηθεί πλήρης.
Τα δείγματα ήταν εξαιρετικά στην άμυνα και θετικά κατά διαστήματα στην επίθεση, αλλά και πάλι όλα αυτά είναι πρώιμα.
Όμως οι σταθερές, ο κορμός του ρόστερ, η προπονητική σφραγίδα και το μεγάλο κέρδος της εμπιστοσύνης στο πλάνο θα είναι τα «όπλα» της νέας χρονιάς, η οποία αναμένεται συναρπαστική σε όλα τα επίπεδα για το σύλλογο.
Η άμυνα που τσακίζει «κόκκαλα» και η επίθεση που θέλει ρυθμό και χρόνο
Ο Ολυμπιακός στην Κύπρο είχε πολύ καλές στιγμές, αλλά και αρκετές τις οποίες στην επίθεση κυρίως δεν λειτούργησε σωστά για σημαντικούς λόγους.
Το θετικό σε αυτά τα φιλικά δεν ήταν μόνο πως η ομάδα επιτέλους έδωσε κανονικούς αγώνες υψηλού επιπέδου, αλλά ότι αντιμετώπισε δύο διαφορετικές ομάδες στη φιλοσοφία τους και ανταποκρίθηκε σε αμφότερα, καθώς απέδειξε, πως μπορεί να παίξει σε χαμηλό και up τέμπο.
Πάμε όμως να πούμε λίγα πράγματα για το τι είδα αρχικά στα σχήματα.
Πρέπει να τονίσουμε κάτι, πως στους ψηλούς δεν μπορούν να βγουν ξεκάθαρα συμπεράσματα, αφού ο Ολυμπιακός έπαιξε με μόλις ένα σέντερ και ο Σίκμα συμπληρωματικά εκεί, δείχνοντας πως στο επίπεδο της Ευρωλίγκα, θα είναι εκείνος τρίτος στο ροτέισον στη συγκεκριμένη θέση.
Τα σχήματα
Το προπονητικό τιμ δοκίμασε διάφορα πράγματα, αλλά υπήρχαν και στιγμές, όπου δόθηκε στο στίγμα για τις σταθερές, που θα παίζουν όταν η μπάλα θα «καίει» ή το πράγμα στραβώνει.
Το Ουόκαπ – Γκος βρέθηκε αρκετή ώρα στο παρκέ με καλά αποτελέσματα, ενώ ο πρώην γκαρντ της Ρεάλ έπαιξε πολύ και έδειξε με τη Μακάμπι να έχει ρυθμό, να απειλεί το αντίπαλο καλάθι και παράλληλα στην άμυνα να πιέζει την μπάλα και χάρη στο ύψος και το δυνατό του κορμό, να ανταποκρίνεται στις αλλαγές με τους ψηλούς.
Ο Κάνααν περισσότερο βρέθηκε μαζί με τον Ουόκαπ στο παρκέ και όχι με τον Γκος πέρα από λίγα λεπτά, δείχνοντας πως επιθετικά θέλει και εκείνος ρυθμό. Η διαφορά του σε σχέση με πέρσι είναι, πως φέτος είδαμε το προπονητικό τιμ, να του ζητάει να αναλάβει πρωτοβουλίες και να παίζει είτε iso είτε πικ ν’ ρολ και όχι απλά να περιμένει το σύστημα, για να εκτελέσει. Αυτή η διαδικασία θέλει χρόνο.
Στα φόργουορντ τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα το «3» μοιράστηκαν ο Παπανικολάου, ο οποίος έπαιξε λίγο αν και ήταν εξαιρετικά αποδοτικός από το πρώτο μέρος με τη Ζαλγκίρις και μετά, ενώ τον συμπλήρωσαν εκεί Λαρεντζάκης και Πίτερς. Φυσικά εκεί θα δούμε και τους ΜακΚίσικ – Μπραζντέικις, αλλά για αυτούς έχουμε πολύ χρόνο να τα πούμε.
Στους ψηλούς τώρα είπαμε, πως τα πράγματα είναι ιδιαίτερα λόγω της απουσίας του Φαλ. Το Μιλουτίνοφ – Πίτερς ταιριάζει εξαιρετικά στην επίθεση, ενώ στην άμυνα και οι δύο παλεύουν με τον Σέρβο να σκεπάζει το καλάθι. Ο Σίκμα είναι πραγματικά σπουδαίος παίκτης και αυτό θα το καταλάβουν όσοι τον επέκριναν πριν καν τον δουν.
Δημιουργεί, σκοράρει, βάζει το κορμί του στην άμυνα, παίζει με την ίδια άνεση στο «4» και στο «5», αλλά στην Ευρωλίγκα κατά τη γνώμη μας, θα παίζει σχεδόν αποκλειστικά ως PF. Ενδιαφέρον είχε επίσης η συνύπαρξη του με τον Πίτερς, κάτι που δεν ξέρουμε αν ήταν δοκιμή ενόψει της νέας σεζόν ή ανάγκη λόγω των ελλείψεων στο «3» και στο «5».
Επίσης τον πρώην ηγέτη της Άλμπα τον είδαμε λίγο μαζί με τον Μιλουτίνοφ, κάτι που δεν το περιμέναμε, αφού είχαμε στο μυαλό μας τις συνεργασίες τους «high low».
Η άμυνα
Αμυντικά είδαμε πράγματα που περιμέναμε από την ομάδα και τα οποία αποτελούν τη σταθερά της. Οι αλλαγές στην άμυνα ήταν μία μόνιμη κατάσταση, αλλά όχι χωρίς διάβασμα.
Ο Ολυμπιακός δεν αλλάζει στα σκριν απλά για να αλλάξει, αλλά στοχευμένα.
Για παράδειγμα είδαμε τον Σίκμα μετά το σκριν να μην πηγαίνει απευθείας πάνω στον αντίπαλο, αλλά να κάνει ένα φέικ βήμα και μαζί με τον γκαρντ να ντουμπλάρουν κατά κάποιο τρόπο το χειριστή της μπάλας περιορίζοντας το οπτικό πεδίο της πάσας του.
Παράλληλα ο Μιλουτίνοφ δείχνει να είναι κομβικός στην κάλυψη του ζωγραφιστού, όμως θέλει δουλειά απέναντι σε γρήγορα αντίπαλα γκαρντ. Όσον αφορά τον Πίτερς έχει δουλέψει ακόμα περισσότερο και κυρίως έχει εξαιρετική ψυχολογία που τον βοηθάει στην αμυντική του προσήλωση. Προφανώς και έχει θέματα, όμως δεν είναι χτυπητά και συνεισφέρει στα ριμπάουντ σημαντικά.
Περιφερειακά δεν υπάρχει πρόβλημα, καθώς η πρώτη γραμμή άμυνας ανεξαρτήτως σχημάτων δεν περνάει… κουνούπι. Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα «όπλα» της ομάδας και θα γίνει ακόμα πιο ισχυρό με την παρουσία των ΜακΚίσικ – Μπραζντέικις στο παρκέ.
Η επίθεση
Στην επιθετική λειτουργία η ομάδα είχε δύο πρόσωπα και ήταν λογικό, καθώς δεν είχε καθόλου ρυθμό. Τα πόδια και τα χέρια ακόμα και σε εύκολες εκτελέσεις ήταν βαριά, η μπάλα «κολλούσε» αρκετές φορές, αφού πρέπει να βρεθεί και πάλι η χημεία και οι ρόλοι.
Στα καλά στοιχεία ο Μιλουτίνοφ είναι ασταμάτητος και «ταΐζεται» σωστά από τους συμπαίκτες του, ενώ προσπαθεί να βάλει και στο παιχνίδι του με αποδοτικό τρόπο και σουτ από τα 5 μέτρα. Ο Σέρβος είναι πραγματικά υπέροχος και αυτό ήταν κάτι που περιμέναμε.
Στα ίδια επίπεδα και ο Πίτερς, ο οποίος πέρσι δεν μπορούσε λόγω Βεζένκοφ να αποδείξει την κλάση του, όμως τώρα έχει χώρο και χρόνο να κάνει τη διαφορά. Ένας σπουδαίος σκόρερ, ο οποίος θα προσφέρει πόντους από μακρινή και μέση απόσταση, αλλά ακόμα και από το ποστ, ενώ θα αποτελεί μία συνεχή απειλή για την αντίπαλη άμυνα. Μεγάλο κεφάλαιο ο Άλεκ για τη φετινή ομάδα.
Για τον Σίκμα τα είπαμε και πιο πριν, ο τύπος είναι πολύ ποιοτικός και θα βοηθήσει αρκετά και στη δημιουργία όσο περνούν τα ματς.
Το θέμα αυτή τη στιγμή που παρατηρήθηκε και έχει να κάνει με την έλλειψη ρυθμού και παικτών είναι στην κυκλοφορία. Όταν αυτή σταματάει να υπάρχει τα πράγματα δεν λειτουργούν, όμως είναι λογικό.
Πάντως ο Ολυμπιακός έχει υπομονή και δεν βιάζεται και αυτό είναι καλό για την εποχή. Επίσης κάτι ακόμα που «ξενίζει» είναι η αστοχία από μακριά. Πολλά ελεύθερα σουτ βρήκαν σίδερο και λίγα ήταν πραγματικά κακά εκτελεσμένα, όμως αυτό είναι ένα ζήτημα, το οποίο και πρέπει να λυθεί μέσα από τους αγώνες.
Τέλος κάτι ακόμα ενδιαφέρον είναι η διάσταση που δίνει ο Ουίλιαμς-Γκος στην επίθεση. Απειλεί και κινείται προς το καλάθι ή με εκτέλεση από μέση απόσταση με φλότερ, αλλά και δημιουργεί για τους ψηλούς.
Ο Ουόκαπ δημιουργικά είναι πάντα εξαιρετικός, όμως ακόμα δεν είναι έτοιμος σωματικά και αυτό φαίνεται στην εκτέλεση του, όπου θα πρέπει να βρει το χέρι του και τις ανάσες του. Χρειάζεται τους πόντους του φέτος η ομάδα.
Πως έγινε το deal με Ζαλγκίρις και Μπραζντέικις – Τι θα προσφέρει
Στο σημερινό μπλογκ δεν γινόταν να μην αναφερθούμε στο τελευταίο μεταγραφικό χτύπημα του Ολυμπιακού και στην κίνηση που συμπληρώνει το ρόστερ, τον Ίγκνας Μπραζντέκις.
Πάμε όμως λίγο να πούμε τι ακριβώς συνέβη και πως κατέληξε σε αυτόν η ομάδα.
Αρχικά ο παίκτης μετά το Μουντομπάσκετ έγινε διαθέσιμος στην αγορά από την εταιρία που τον εκπροσωπεί και προτάθηκε στον Ολυμπιακό ξανά μετά τον Ιούλιο, όμως η ομάδα του ξέκοψε κάθε σκέψη και έτσι θέμα τελείωσε εκεί.
Οι Πειραιώτες έπειτα επικεντρώθηκαν σε δύο στόχους από τις ΗΠΑ στον Ντέιβις και στον Ναν. Ο πρώτος επέμεινε πως θέλει να ψάξει συμβόλαιο εκεί μέχρι μέσα Οκτώβρη το αργότερο, ενώ ο δεύτερος είχε διαφορετική στάση.
Αρχικά είπε το ίδιο στους ενδιαφερόμενους από Ευρώπη (Ολυμπιακό, Φενέρ, Βαλένθια), όμως την Παρασκευή που μας πέρασε ο εκπρόσωπος του έστειλε το μήνυμα, πως το σκέφτεται να έρθει στην Ευρωλίγκα και να συζητήσει τις προοπτικές άμεσα. Πρέπει να τονίσουμε πως ο Ναν συζήτησε με δύο ομάδες του ΝΒΑ, όμως δεν ικανοποιήθηκε από τις προτάσεις που είχε στα χέρια του.
Τελικά τα ξημερώματα του Σαββάτου ο Αμερικανός άλλαξε πάλι στάση και είπε πως θέλει να περιμένει λίγες μέρες ακόμα. Το ενδιαφέρον στην υπόθεση του είναι πως στις πρώτες επαφές την Παρασκευή ανέφερε πως και οικονομικά είναι πιο διαλλακτικός και συζητάει να πέσει από τα 2.5 εκατομμύρια ετησίως. Στο τέλος της ημέρας αποδείχθηκε πως ο παίκτης δεν είχε πειστεί μέσα του να έρθει στα μέρη μας.
Όσον αφορά τον Μπραζντέικις ήθελε να φύγει καιρό από τη Ζαλγκίρις και να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του, δεν είχε καλές σχέσεις με τον προπονητή του και έδειξε τη θέληση του με κάθε τρόπο.
Τόνισε στην ομάδα του, πως δεν θα ανανεώσει το καλοκαίρι του 2024 και θα φύγει, ενώ είχε σύμφωνα τις πληροφορίες μας προσέγγιση από την Μπαρτσελόνα νωρίτερα το καλοκαίρι για συμβόλαιο με απολαβές 1.000.000 ευρώ αλλά όχι για φέτος, αλλά για του χρόνου.
Ο Ολυμπιακός κρατούσε επαφές με την πλευρά του, αλλά ήξερε την κατάσταση και δεν περίμενε να συμβεί κάτι. Τελικά η πλευρά της Ζαλγκίρις πείστηκε, ο παίκτης συμφώνησε με τους Πειραιώτες για 2 χρόνια (αυτό είναι ακόμα ανοιχτό) με καθαρές απολαβές τη διετία 1.700.000 ευρώ, που μπορούν να φτάσουν τα 2.000.000 μαζί με τα μπόνους και στη συνέχεια οι δύο ομάδες βρήκαν τη «χρυσή» τομή για το buy-out λίγο κάτω από τις 500.000 δολάρια, ενώ η Ζαλγκίρις ζητούσε 700.000 στην αρχή.
Στο τι θα προσφέρει ο παίκτης στον Ολυμπιακό; Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός, πως αρέσει πολύ στον Γιώργο Μπαρτζώκα και κυρίως το γεγονός πως είναι έτοιμος, ξέρει την Ευρωλίγκα και έχει μεγάλες προοπτικές εξέλιξης.
Ο Μπραζντέικις επιθετικά μπορεί να προσφέρει σκορ με κάθε τρόπο, ενώ το μακρινό του σουτ είναι καλό αλλά όχι τέλειο. Θεωρούμε όμως στο σύστημα του Ολυμπιακού μπορεί να αποτελέσει «όπλο» και τα ποσοστά του να αυξηθούν θεαματικά.
Ο Λιθουανός σκοράρει από μέση απόσταση, πάει προς το καλάθι και αποτελεί ένα συνεχές miss match κόντρα στους αντιπάλους του. Στο μυαλό μας μπορεί να παίξει αποδοτικά στο «2-3», αλλά αυτό θα το δούμε στην πράξη.
Όσο για την άμυνα εκεί χάρη στο μέγεθος και στο κορμί του μπορεί να μαρκάρει τέσσερις θέσεις και να καλύψει τρύπες, ενώ έχει την ικανότητα να δει και την πάσα.
Στο τέλος της ημέρας ο Ολυμπιακός έκλεισε το ρόστερ του με ένα έτοιμο πολυεργαλείο με προοπτική εξέλιξης σε τοπ παίκτη στην Ευρωλίγκα και τις όποιες απαντήσεις στα ερωτήματα, θα δώσει το παρκέ.
Πάντως αυτή η κίνηση μπορεί να «εκτοξεύσει» τη δυναμική της ομάδας και να αλλάξει τα δεδομένα. Υπομονή και καθρέπτης όλων ο αγωνιστικός χώρος…
Υ.Γ. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα είναι ο φετινός ηγέτης του Ολυμπιακού και αυτό φαίνεται από τις μεταγραφικές κινήσεις και από τον τρόπο παιχνιδιού. Η ομάδα δημιουργήθηκε όπως θέλει ο ίδιος και στο 100% της φιλοσοφίας του και αυτό είναι μεγάλη του επιτυχία και κατάκτηση.
Υ.Γ. 2) Παπανικολάου και Ουόκαπ είναι τα «κλειδιά» φέτος σε άμυνα και επίθεση. Μόλις ενεργειακά και σωματικά είναι καλά, θα δούμε άλλον Ολυμπιακό.
Υ.Γ. 3) Είναι πολύ γοητευτικό αυτό που φτιάχνει φέτος ο Ολυμπιακός. Μία ομάδα πολύ καλών παικτών, που θα βρίσκει το σύνολο τη λύση. Αν αυτό δεν είναι επαναστατικό και εξέλιξη του πρότζεκτ τότε δεν ξέρω πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί. Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το πως θα λειτουργήσει και με πολλές πιθανότητες επιτυχίας.
Υ.Γ. 4) Η γκρίνια πρέπει να μείνει απ’ έξω από την ομάδα. Είναι διαφορετική η άποψη και άλλο η διαμαρτυρία για το οτιδήποτε. Ο σύλλογος κάνει τις κινήσεις που πρέπει, για να παραμείνει στην κορυφή. Δεν έχουν σχέση μόνο τα λεφτά, αφού έχουμε πολλές ομάδες με μπάτζετ 18-20.000.000 να αποτυγχάνουν με κρότο.
Υ.Γ. 5) Η βραδιά για τον Βασίλη Σπανούλη ήταν ιστορική και μία από τις κορυφαίες στιγμές του συλλόγου. Ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία της τιμήθηκε με τον κατάλληλο τρόπο.
Υ.Γ. 6) Το να προκαλείς δεν είναι μόνο το να βρίζεις και να κάνεις χειρονομίες, αλλά και να αφήνεις υπόνοιες. Το χειρότερο πάντως είναι να παίρνεις αποφάσεις για λόγους εκδίκησης χωρίς καλά καλά να τις σκεφτείς. Και αυτές συνήθως δεν καταλήγουν με καλό τρόπο.