Στην άμυνα ζώνης έπρεπε και επιβαλλόταν να βρεθούν λύσεις…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Coach Μπαρτζώκας στην αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό σαν να έχασε το έλεγχο. Από την άλλη ο αιώνιος με μία παλιάς κοπής κατάφερε... να κλέψει το παιχνίδι.
Ο Ολυμπιακός γνώρισε την ήττα (76-81) από τον Παναθηναϊκό. Όλα πήγαν στραβά, όλα ανάποδα. Σίγουρα σε μία ήττα δεν φταίει μόνο ένας. Είναι πολλά. Λίγο η αστοχία, λίγο το «Μπλακ άουτ» στο μυαλό των παικτών.
Κάπου εκεί όμως υπάρχει ο προπονητής ώστε να επαναφέρει την κανονικότητα. Σε όλο το 4ο δεκάλεπτο δεν πήρε time out. Μεταξύ μας το time oute δεν το παίρνεις απαραίτητα όπως πολλοί νομίζουν για να κόψεις τον ρυθμό. Το παίρνεις για να οργανώσεις τακτική στην αντίπαλη ομάδα. Αυτό δεν έγινε και το παιχνίδι χάθηκε. Με τον παλιό τρόπο… της άμυνας ζώνης.
Όταν παίζεις ντέρμπι και ξέρεις ότι θα ακολουθήσουν μία σειρά από δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια, τότε δεν μπορείς να μην ανοίξεις το ροτέσιον. ΜακΚίσιν, Πρίντεζης, Λαρεντζάκης βρέθηκαν εκτός πλάνων. Για ποιο λόγο;
Στη τελευταία στροφή της αναμέτρησης ο Γουόκαπ δεν χάνει ένα, αλλά τρία σουτ τριών πόντων, τα δύο ελεύθερα. Εκεί δεν παίρνεις ένα τάιμ άουτ ώστε να φτιάξεις τα πλάνα της ομάδας σου. Να βρεθεί το σουτ με τους σωστούς παίκτες; Ο Γουόκαπ δεν είναι σουτέρ. Ακόμα και 20 τρίποντα να έχανε δεν μπορεί να τους πεις απολύτως τίποτα.
Βλέπεις ότι ο Πρίφτης παίζει με άμυνα ζώνης. Στο συγκεκριμένο πλάνο ο Παπανικολάου δεν κολλάει. Δεν μπορεί να κάνει την διείσδυση. Δεν έχει τον χώρο. Εκεί λοιπόν επιστρατεύεις τον ΜακΚίσικ που μπορεί να αναλάβει τον ρόλο σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Βάζεις και 2άρι τον Λαρεντζάκη και χτυπάς τον Παναθηναϊκό στο δικό του παιχνίδι. Ανοίγεις και με αυτόν το τρόπο το δικό σου ροτέσιον, ώστε να μπερδέψεις τα πλάνα που είχαν σκοπό να εφαρμόσουν πάνω σου.
Λάθη, λάθη, λάθη. Μπορεί με την Αρμάνι να έρθει το διπλό και να λέμε άλλα. Μία ήττα όμως από αυτόν τον Παναθηναϊκό δεν μπορεί να ξεχαστεί. Δεν χωνεύεται. Coach, έχεις ακόμα ευκαιρίες με τον ΠΑΟ, να δείξεις τι μπορεί να κάνει η ομάδα. Πάρτο αλλιώς.
Τα ντέρμπι είναι ντέρμπι. Έτσι έρχεται ο κόσμος στα γήπεδα. Γιατί πάνω που στρώνουμε κάτι, πρέπει να ξενερώσει; Δεν υπάρχει σύγκριση με το δικό μας υλικό, εν συγκρίσει με το δικό τους.
Ο Χασάν Μάρτιν δεν μπορεί. Μην κολλάμε σε έναν αθλητή και χάνουμε πολύτιμο χρόνο. Πόσο θα αντέξει και ο Φαλ. Όλα αυτά πρέπει να υπάρχουν σε σκέψεις. Δεν γίνεται με ένα ψηλό μέσα σε όλα τα υπόλοιπα να βγει η χρονιά.