Μπρινιόλι και… καπνογόνα οι MVP του ντέρμπι!
Το μπερδεμένο σύστημα του Μαρτίνς, οι «ανεγκέφαλοι» της εξέδρας και η μαζικότητα της άμυνας του Παναθηναϊκού έκριναν ένα ντέρμπι που είχε τα πάντα εκτός από γκολ. Γράφει ο Διονύσης Στρούμπος...
Τα ντέρμπι είναι πάντα διαφορετικά από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι.
Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ματς Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού.
Δεδομένων των απουσιών του Παναθηναϊκού καθώς και με την εντυπωσιακή δύναμη του Ολυμπιακού από τη μέση και μπροστά, αυτό που έχει στο μυαλό του ο προπονητής αλλά και ο κόσμος, είναι ότι τα πρώτα 15 λεπτά οι ερυθρόλευκοι θα επιχειρήσουν να πνίξουν τον αντίπαλο τους.
Διονύσης Στρούμπος: Δημοσιογράφος των καναλιών Novasports & Novasports.gr…
Μετά από σχεδόν 25 μήνες, ένα ντέρμπι με γεμάτο γήπεδο και τον Ολυμπιακό να θέλει να εκμεταλλευτεί την πίεση του κόσμου, την ικανότητά του στο επιθετικό παιχνίδι και να σκοράρει από νωρίς. Αντ’ αυτού στο Κυριακάτικο ντέρμπι γίνεται η σέντρα του αγώνα και αμέσως μετά εκατοντάδες καπνογόνα δημιουργούν ένα τοπίο στην ομίχλη, παγώνουν το παιχνίδι, παγώνουν τους παίκτες, ρίχνουν τους παλμούς, ρίχνουν την ένταση, “εξατμίζουν” την αδρεναλίνη. Πρώτο δώρο των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού στον Παναθηναϊκό.
Περνούν 7-8 λεπτά και το παιχνίδι επιτέλους ξεκίνα χωρίς ένταση, χωρίς πάθος, χωρίς ρυθμό, χωρίς τίποτα, κάτι που σίγουρα βολεύει τους φιλοξενούμενους.
Πάμε στο αγωνιστικό καθαρά κομμάτι. Ο Μάρτινς επιλέγει δίδυμο Ελ Αράμπι Τικίνιο, πάντα, μετά το τέλος ενός αγώνα μπορεί να πει κανείς αν η επιλογή ήταν λάθος ή οχι. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι η επιλογή ήταν λάθος, θα έλεγε κανείς ότι χτύπαγε ο ένας πάνω στον άλλο και για να μη γίνεται αυτό ο Ελ Αραμπί έπρεπε να γυρίζει στο κέντρο του γηπέδου για να παίρνει μπάλα.
Με δυσκολία ο Ολυμπιακός βρίσκει ρυθμό στην επανεκκίνηση του αγώνα, πιέζει πολύ όταν πατάει καλύτερα στο χορτάρι του Καραϊσκάκης, κάνει ευκαιρίες όχι κλασικές, αλλά κάνει ευκαιρίες και ζορίζει την αμυντική ζώνη του Παναθηναϊκού.
Οι Πρωταθλητές θα μπορούσαν να έχουν ανοίξει το σκορ σε κάποια από τις ευκαιρίες τους, σίγουρα σημαντικότερη αυτή του Αγκιμπού Καμαρά στο τελευταίο λεπτό του πρώτου μέρους. Το ημίχρονο φεύγει στο 0-0 και τον Παναθηναϊκό να αισθάνεται πως έχει πετύχει αυτό το οποίο έψαχνε. Να μην δεχτεί γκολ.
Δεύτερο ημίχρονο η ίδια σκέψη και ίδια αναμονή πίεσης από τους γηπεδούχους για να φτάσουν στο γκολ.
Όντως μπαίνουν πολύ δυνατά πιέζουν και φαίνεται ότι η πίεση αυτή θα φέρει γκολ, έχοντας ήδη κάνει δύο πολύ καλές ευκαιρίες στα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου.
Και κάπου εκεί γίνεται πάλι αυτό που με την λογική δεν εξηγείται. Κάποιοι αποφασίζουν να βάλουν φρένο στην ίδια τους την ομάδα, να σπάσουν το ρυθμό, να εκμηδενίσουν την πίεση, να δώσουν ανάσες στον αντίπαλο, να τον βοηθήσουν να ρίξει τους παλμούς, να σβήσουν την φλόγα των γηπεδούχων, καθώς και την αγωνία της αμυντικής γραμμής των πρασίνων. Δεκάδες καπνογόνα ανάβουν και πάλι, κάνουν την ατμόσφαιρα αποπνικτική και φυσικά διακοπή του αγώνα για σχεδόν 10-12 λεπτά. Τι σημαίνει αυτό; Φτου και από την αρχή για τους παίκτες του Ολυμπιακού, να μπορέσουν να βρουν ρυθμό. Όντας λίγα μέτρα από τους πρωταγωνιστές διέκρινες εύκολα στους ερυθρόλευκους τον εκνευρισμό, ο Μαρτίνς είναι έξαλλος, ενώ από την πλευρά τους οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν πιστεύουν το… δεύτερο δώρο που τους κάνουν οι οπαδοί τους αιώνιου αντιπάλου.
Ο αγώνας ξεκινά και πάλι ο Παναθηναϊκός εκ νέου παίζει 90% άμυνα και πλέον δεν ψάχνει καν την αντεπίθεση όπως την έψαχνε στο πρώτο ημίχρονο. Ενώ από το 80 και μετά μπορούσε να δει κανείς την ομάδα του Γιοβάνοβιτς να παίζει και με 7 αμυντικούς.
Οι παίκτες του Μαρτίνς παλεύουν να βρουν τα πατήματα τους, πιέζουν συνεχώς, μένουν όμως από δυνάμεις, τρανταχτό παράδειγμα ο Μπουχαλακης, τα λεπτά περνούν αλλά ο Μαρτίνς δεν κάνει αλλαγές.
Ο Παναθηναϊκός παλεύει να κρατήσει το μηδέν στην εστία του και το καταφέρνει με μαζική άμυνα και τις πολύ καλές αποκρούσεις του τερματοφύλακα του Αλμπέρτο Μπρινιόλι.
Μπήκε ο Βαλμπουενά, ο Κούντε και ο Λόπες, όμως μόνο ο Γάλλος πάλεψε να βοηθήσει, πολλοί περίμεναν να δουν τον Βρουσάι στο χορτάρι, που πάντα δίνει πράγματα όταν ο Μαρτίνς τον εμπιστεύεται, όμως δεν μπήκε ποτέ, όπως και κάνεις άλλος, από εκείνους που ήταν στον πάγκο.
Το 0-0 μένει μέχρι το τέλος και ο εκνευρισμός για τις διακοπές του αγώνα είναι έκδηλος στους ανθρώπους της ομάδας του Ολυμπιακού, σε τέτοιο βαθμό που βγήκε ανακοίνωση ιδιαιτέρως επιθετική προς όλους εκείνους που δεν σκέφτηκαν και δεν σεβάστηκαν την ίδια τους την ομάδα.
Προφανώς και όλοι κάνουν λάθη, το ίδιο και ο Μαρτίνς, μετά το ματς όπως έγραψα και πιο πάνω, μπορούμε όλοι να πούμε τι διαφορετικό θα μπορούσε να έχει γίνει, το σίγουρο είναι όμως, πως αυτές οι δύο διακοπές χαρακτηρίστηκαν ως δώρο από τους ίδιους τους αντιπάλους, από τους ίδιους τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού.